Jakarta & Bogor

Donderdagochtend gingen we na ons ontbijt op weg naar het Nationaal Monument. Hier waren we woensdag ook al geweest, maar toen was het gesloten. We wilden eigenlijk helemaal naar het topje gaan voor leuk uitzicht, maar de lift was helaas stuk. Het monument zelf was wel leuk en vanbinnen was het ook best wel mooi, met allemaal foto's over de geschiedenis van Indonesie. Voordat we het park ingingen wilden we nog even een flesje water kopen, maar die man vroeg wel 10.000 roepiah (=0,60 cent) en dit vonden wij wel erg duur!! Klinkt natuurlijk als erg goedkoop maar op andere plekken kan je voor 3.000 roepiah een flesje water kopen. En we blijven tenslotte Nederlanders he :-). Nadat we het monument hadden bezichtigd gingen we op zoek naar Chinatown, een tip van mama meta. We namen de supersonische bus (dachten we), maar we stonden langer stil dan dat we reden. Dit omdat ze wel een aparte busbaan hebben gemaakt voor de bus, maar de afslagen gewoon samen met het andere verkeer gedeeld worden. Op die afslagen gelden volgens ons ook niet echt regels, je propt je auto/ brommer/ busje er gewoon tussen en dan moet de andere kant op je wachten. Nou met zo'n grote bus kan dat dus wel even duren! Na weer een tijdje lopen hadden we Chinatown gevonden. Dit was echt een tegenvaller. Er waren hele smalle straatjes met aan beide zijden allemaal kraampjes waar je eten enzo kon kopen. In het midden van het straatje liepen de mensen, maar reden ook brommers, mini busjes en tuktuks. Lekker ongezond dus al die uitlaatgassen bij dat eten! Daarnaast waren er ook super mega veel bedelaars en dat is soms best lastig. Ze zien natuurlijk aan ons dat we ' rijk' zijn en je wilt ze wel iets geven, maar als je ze iets geeft blijven ze achter je aan lopen. We zagen ook nog een vrouw die geld verkocht, dat vonden we ook vrij apart. Nou op een gegeven moment zag ik een leuke tempel, dus daar gingen we ff heen om die drukke straatjes t e ontvluchten. Bleek dat er rondom die tempel ook allemaal bedelaars en oude en zieke mensen zaten die (dachten wij) aan het bidden waren voor hun gezondheid. Resultaat hiervan is dat we dus eigenlijk ook niet echt veel foto's durven te maken, want dan loop je wel heel erg te koop met je rijkdom. En het is ook een beetje respectloos om zomaar iedereen om de foto te nemen. Eigenlijk wilden we gezellig ergens chinees gaan eten in Chinatown maar daar had ik niet echt meer zin in. Dus gingen we in een klein restaurantje nasi eten. Toen de rekening kwam moesten we ineens 40.000 roepiah meer betalen dan wij hadden bedacht. We wisten echter wel bijna zeker dat onze hoofdgerechten 32.000 roepiah waren (iets meer dan 2 euro) en geen 54.000 roepiah (ongeveer 3,5 euro). Na heel wat geregel en overleg bleken wij gelijk te hebben, ze hadden nieuwe prijzen maar die hadden ze nog niet ingevoerd op de kaart. Ook al gaat het maar om 1,5 euro per persoon en kunnen we het echt wel betalen, we hebben natuurlijk geen zin om overal meer te betalen dan nodig alleen maar omdat ik blank ben. De Indonesiers vinden namelijk soms dat we maar gewoon meer moeten betalen, omdat het in Nederland ook allemaal zo duur is. Maar ja daarom gaan we natuurlijk lekker goedkoop op vakantie naar Indonesie ;). Na de lunch gingen we naar het Nationaal Museum. 'Helaas' ging dit na een half uur alweer dicht maar we zijn toch ff snel het hele museum doorgecrosst. De bordjes hadden we anders vast ook niet gelezen. Daarna zijn we via een toeristische route teruggelopen naar het hotel. We gingen ff douchen, spelletjes doen en een hapje eten. ' s Avonds gingen we hostels opzoeken voor onze volgende bestemming.

Vandaag gingen we vroeg ons bed uit om een uitstapje te doen naar Bodor, ook wel de Regenstad genoemd. De dag begon met een lekker weertje. Niet te warm en niet te koud. Dat veranderde wel toen we aankwamen in Bogor(Regenstad): regen. In Bodor kon je de beroemde Botanische tuin bezichtigen. Het is echter meer een park. In de Botanische tuin bevond zich ook het presidentiele paleis van Bogor. Het paleis zelf mochten we uiteraard niet bezoeken. Rondom het paleis waren heel veel herten. Ikzelf (jae) wist het verschil niet tussen een hert en een rendier, maar elke dag leer je weer wat bij. Onze treinreis was echt zeer anders dan die van Nederland. De reis duurde ongeveer een uur en koste ongeveer 80 eurocent. Nou in Nedeland kom je niet echt ver met 80 eurocent. Helaas was het zo druk dat we de gehele treinreis hadden moeten staan. Daar aangekomen waren we niet echt voorbereid met de route naar de Botanische tuin. De lokale inwoners zijn dan wel zo aardig om ons de weg te wijzen. De tuin zelf was echt zeer mooi en alles was er ook netjes. De foto's die we straks gaan posten, zeggen vanzelf wel hoe mooi het was. Njaa in de zomer zou het wel wat mooier zijn wanneer de bloemen bloeien. In de Tuin hadden we nog een heerlijke rijsttafel gegeten met een watermeloensapje. Toen we richting de uitgang liepen, wilden er nog een aantal mensen met ons op de foto. Maak je ook niet elke dag mee. Voor hun is het waarschijnlijk ook bijzonder om een blank persoon te zien.
Op de terugweg naar ons hostel ging de treinreis wat soepeler. De treinreis was minder druk, dus we konden lekker gaan zitten. Toen we instapten, stapte we in het achterste coupe, maar het bleek dat er alleen vrouwen in die coupe mochten zijn. Dit vanwege de Islamitische godsdienst op Java.

Vanavond gaan lekker uit eten en chillen. Dan moeten we vanavond ook alvast inpakken voor onze volgende bestemming, want we moeten ong. 6 uur op om de trein te nemen. Dat is natuurlijk wel wat minder haha.

Liefs Stella & Jae