De vliegreis en aankomst

Daar gingen we dan, ringing onze gate! De reispilletjes warenonderzoek ingenomen en onze paspoorten waren allen gecheckt. Alsnog was er nog een vertraging, omdat het weer niet echt mee werkte. Dus tijdens het wachten werd Stella een beetje ongeduldig en kwam met een paar mooie woorden: "Waar is onze KAPITEIN, ik heb geen zin om neer te storten".

De eerste vlucht ging naar Abu Dahbi(nog nooit van gehoord, paar honderd kilometer van Dubai vandaan).
De vlucht ging wel soepel, geen turbulentie, eetbaar eten en een goede landing. Met maar 60 personen in het vliegtuig, kon je in het midden languit liggen. Er ging een nieuw wereld voor ons open. We hadden nog nooit zo'n landschap gezien. Veel zand en echt alles was 'nep'. Alles was aangelegd. Dat zag je goed aan de bomen. Rijtje voor rijtje waren de bomen geplant. Daar aangekomen mochten we nog even 25 minuten onze benen strekken en even op neutraal gebied rondlopen.

Na wat rondgelopen en gekeken naar de mensen moesten we weer richting onze vliegtuig. En daar ging onze tweede vlucht. Ik was zelf wat moe dus besloot een plaats achter ons te zitten liggen op twee stoelen. We hebben de tweede vlucht apart gezeten, want ik sliep en er was echt veel turbulentie waardoor ik best misselijk werd. Ik kon mijn laatste maal ook niet echt eten. Ik had echt een gevoel van: oké, alles gaat er nu uit of straks bij de landing. Dus toen maar wat pilletjes ingenomen. Hierdoor ging mijn landing best soepel.

Op het vliegveld aangekomen was het warm en droog. De temperatuur was ongeveer 27 graden. Even wennen natuurlijk al komen we uit onze kikkerlandje. Even door de douane heen en op zoek gaan naar een taxi. Van te voren hadden we een tip gekregen was onze hostel dat we een taxibedrijf genaamd silver bird moesten nemen. Met 210.000 Indonesische roepia (ong 18euro betaald te hebben, reden we een uur lang naar onze hostel. Tijdens onze trip met onze taxichauffeuse Rina, zagen we zowel veel grote reclameborden, als sloppenwijken en de Skyline van Jakarta. Het verkeer in Jakarta kan je niet echt een verkeer noemen. Het is wel beter dan in Surinamer, maar hier rijdende met 6 auto's naast elkaar op een vierbaansweg. Het is toeteren bij elke inhaalbeurt en inhalen mag van alle kanten.

Aangekomen bij onze hostel was het wel leuk. We werden goed verwelkomt en onze kamer was gereed. Daar aangekomen zijn we natuurlijk blij om een bed te zien. Daar hadden we even een aantal uurtjes van genoten en toen konden we er minder van genieten want onze jetlag sloeg aan. In de nacht van indonesche sliepen we was rond 04:30. 22:30 Nederlandse tijd.

Met een korte nacht gingen we rond 10:00 onze bed uit om te douchen en te ontbijten. Het ontbijt was best te doen. Twee broodjes toast en vers fruit dat bestond uit PAPAYA, galiameloen en watermeloen. Nu gaan we even de stad Jakarta bekijken in daglicht.

Tot snel!

Xxx